Μαλέρμπ, Φρανσουά ντε

(Francois de Malherbe, Κεν 1555 – Παρίσι 1628). Γάλλος ποιητής. Ο πατέρας του, επίσης Φρανσουά Μαλέρμπ, κατείχε δικαστικό αξίωμα. Σπούδασε στη Βασιλεία και στη Χαϊδελβέργη και αργότερα έζησε στην Προβηγκία και στη Νορμανδία. Έγραψε τους πρώτους του στίχους το 1575. Το 1605 έγινε αυλικός, προστατευόμενος του Ερρίκου Δ’ και έπειτα της Μαρίας των Μεδίκων και του Ρισελιέ. Μετά τη συλλογή Τα δάκρυα του Αγίου Πέτρου (Les larmes de Saint Pierre, 1587), στην οποία μιμήθηκε τα Δάκρυα του Αγίου Πέτρου (Lacrime di San Pietro) του Λουίτζι Τανσίλο, έγραψε πολλά ποιήματα, πολιτικού, ηθικού, θρησκευτικού, εγκωμιαστικού περιεχομένου. Η ποίηση του Μ. γενικά δεν αντανακλά ένα γνήσια βιωμένο αίσθημα, αλλά την αναζήτηση μιας μορφικής τελειότητας. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι κριτικές και προγραμματικές παρατηρήσεις του για τη γλώσσα (της οποίας, επικρίνοντας υπερβολικά αυστηρά τους ποιητές του 16ου αι., επιδίωξε την καθαρότητα και την επαναφορά του κριτηρίου των καθιερωμένων από τη χρήση λέξεων), για τη σύνταξη (από την άποψη της λογικής σαφήνειας) και για τη στιχουργία. Γι’ αυτό οι συγγραφείς της εποχής του Λουδοβίκου ΙΔ’ τον χαιρέτησαν ως δάσκαλο του κλασικισμού και του ορθολογισμού.